Integracja sensoryczna (SI) to sposób w jaki wykorzystujemy bodźce odbierane z własnego ciała i środowiska, do celowego działania.

Procesy SI są dla mózgu jak fundament dla domu.

Tak jak niestabilne fundamenty powodują wady konstrukcji domu ? tak nieprawidłowe przetwarzanie sensoryczne zaburza prawidłowe funkcjonowanie mózgu.

Dziecko z zaburzeniami SI często postrzegane jest jako problematyczne i niegrzeczne, zamiast jako dziecko ze specyficznymi potrzebami.

Przykładowe objawy zaburzeń SI

• dziecko ma trudności z koncentracją, łatwo się rozprasza, wierci, nie słucha poleceń, bywa agresywne, ma wzmożoną potrzebę ruchu
• jest nadwrażliwe na dotyk, hałas zapachy, innych ludzi
• ma częste lub długotrwałe napady wściekłości
• ma trudności z pisaniem, wycinaniem, zapinaniem guzików itp. ( w wieku szkolnym może to powodować problemy z nauką pisania, czytania ? dysleksja, dysortografia)
• ma trudności z doprowadzaniem do końca zaczętych zadań, prac, jest powolne, niezgrabne
• ma trudności z nawiązywaniem kontaktów, jest nieśmiałe,w nowym miejscu czuje się zagubione, potrzebuje sporo czasu by zdobyć orientację w otoczeniu
• nabywanie nowych umiejętności ruchowych sprawia mu trudność, np. jazda na rowerze, rzucanie i łapanie piłki, wspinanie na drabinkę

Im wcześniej zauważysz zaburzenia integracji sensorycznej u Twojego dziecka i podejmiesz odpowiednie kroki, tym efekty usprawniania będą szybciej widoczne, a trudności jakie przejawia dziecko zaczną się wycofywać. Trudności pojawiające się u dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznej nie są zależne od ich charakteru czy chęci. Dzieci nie mają nad nimi najczęściej żadnej kontroli. Trudności nie wynikają też z braku umiejętności wychowawczych u rodziców czy opiekunów. Są natomiast często nieakceptowane społecznie. Dziecko z zaburzeniami integracji sensorycznej może być postrzegane jako leniwe, dziwne, nieporadne, niechlujne, źle wychowane, agresywne, nieprzewidywalne w zachowaniu, unikające kontaktów społecznych. Z czasem zaczyna wierzyć w to, co słyszy osobie samym. Często w konsekwencji ma niską samoocenę, jest samotne w grupie przedszkolnej czy w klasie, emocjonalnie interpretuje i przeżywa swoje trudności.

Z tych problemów dziecko ?nie wyrośnie?. Wczesna diagnoza pozwoli opracować strategię postępowania, by pomóc dziecku prawidłowo funkcjonować i odpowiednio wspierać jego rozwój.

Więcej informacji na temat zaburzeń SI można znaleźć tutaj :

http://www.pstis.pl/pl/html/index.php?v2block&str=podstrona_objawy